سلام دوست خوب

و بي اختيار ياد اين افتادم:

شايد اين جمعه بيايد شايد...

امروزم جمعه هست و دلتنگي...

حق يازتان

امام غايبم! مارا درياب...

يا حق

در همه ي خوابهايم همان خانه را مي بينم،
همان ديوارها و همان اتاقها، با پنجره هاي بسته اي آن بالا.
کاري تمام نشده انتظار مرا مي کشد.
کاري که عمر کفاف تمام شدنش را نخواهد داد،
که تا تمام نشود، زندگي نمي ايد.

در همه ي خوابهايم همان خانه را مي بينم،
همان باغچه و همان بام.
برگشتم تا کاري را تمام کنم،
نشد.
گم شدم ميان دالانهايش.
بي زندگي برگشتم،
و مرگ هنوز نيامده است.

در همه ي خوابهايم،
مرگ در مي زند.